نازل سیال

قیمت و خرید نازل سیال

اگر به دنبال بهترین قیمت و خرید نازل سیال هستید، بهتر است بدانید نازل سیال از دیگر نازل های پرکاربرد در صنعت محسوب می شود. در این مقاله، قصد داریم تا عملکرد و انواع نازل های سیال را مورد بررسی قرار داده ودر آخر شما را برای خرید این محصول پرطرفدار راهنمایی کنیم، پس با ما باشید:

نازل سیال چه کاری انجام می دهد؟

نازل سیال نیز مانند سایر نازل های صنعتی، همچون نازل دلاوان دارای سه عملکرد اصلی به نام های اتمیزه کردن، اندازه گیری و الگودهی است. در ادامه، هر یک از این عملکردها را به صورت مختصر توضیح خواهیم داد.

اتمیزه کردن “افزایش سرعت تبخیر سوخت”

همانطور که می دانید، اتمیزه کردن فرآیندی است که منجر به افزایش سرعت تبخیر سوخت می شود. در واقع، سوخت در طی این فرآیند تبدیل به قطرات بسیار کوچکی می شوند. مقدار استاندارد این قطرات، چیزی شبیه به 55 میلیون به ازای هر گالن سوخت در فشار 100 psi است. 

اندازه‌ی هر یک از این قطرات می‌تواند بین 0.002 تا 0.10 اینچ باشد. قطرات دارای اندازه‌ی کوچک‌تر برای اشتعال سریع‌تر و بی سر و صداتر از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. هر چه این قطرات کوچک تر باشند، شعله ی به وجود آمده، نزدیک تر به هد مشعل خواهد بود. از طرف دیگر، قطرات دارای اندازه ی بزرگ تر دیرتر می سوزند و باعث می شوند تا محفظه ی احتراق پر شود. 

اندازه گیری نازل سیال

عملکرد دوم نازل سیال، اندازه گیری است. ابعاد نازل به گونه ای طراحی می شود که مقدار ثابتی از سوخت اتمیزه شده را محفظه ی احتراق تحویل دهد. به طور کلی، این مقدار چیزی حدود 5 درصد ظرفیت نامی است. به همین دلیل است که ابعاد نازل سیال باید به دقت بررسی شود. 

علاوه بر این، نازل های سیال باید در ظرفیت های متنوعی ارائه شوند تا نیازهای مختلف صنعتی را برآورده کنند. به عنوان مثال، تحت GPH 5، بیش از 20 نرخ جریان مختلف و 6 زاویه ی پاشش متفاوت به عنوان استاندارد در نظر گرفته می شوند. 

الگودهی برای پاشش یکنواخت

عملکرد سوم نازل سیال در ارتباط با الگوی پاشش است. از نازل سیال انتظار می رود که سوخت اتمیزه شده را با یک الگوی پاشش یکنواخت و زاویه ی پاشش متناسب با الزامات یک مشعل خاص تحویل دهد. در ادامه، بیشتر در مورد الگوی پاشش و زاویه ی پاشش صحبت خواهیم کرد. 

اکنون که با سه عملکرد اصلی نازل سیال آشنا شده اید، شاید این سوال برایتان پیش بیاید که نازل چگونه عمل می کند. برای پاسخ دادن به این سوال می بایست توجه کنید که نرخ جریان، زاویه پاشش و الگوی پاشش، سه موردی است که در طراحی شیارهای مماسی، محفظه ی احتراق و دهانه باید مورد توجه قرار بگیرند.

برای تبدیل سوخت به قطرات کوچک تر به یک منبع انرژی نیاز است. به این ترتیب، نازل سیال تحت فشار قرار می گیرد. به طور کلی، فشار بین 100 تا 150 psi استاندارد در نظر گرفته می شود. برای تبدیل سوخت به قطرات کوچک تر، فشار به تنهایی کافی نیست. 

بخشی از فشار باید به انرژی جنبشی تبدیل شود. برای این منظور، سوخت تحت فشار قرار گرفته از درون مجموعه ای از شیارهای برش داده شده روی توزیع کننده عبور می کند تا حرکت دورانی سرعت بالایی تا محفظه ایجاد شود. در این نقطه است که نیمی از فشار به انرژی جنبشی تبدیل می‌شود. 

در حالی سوخت می چرخد، نیروی گریز از مرکز به دیواره های محفظه وارد می شود و در نتیجه، شکافی از هوا در مرکز به وجود می آید. سپس، سوخت به صورت یک لوله ی توخالی به سمت دهانه ی نازل حرکت می کند. سوخت به شکل مخروطی در می آید و از دهانه ی نازل سیال به شکل قطرات بسیار کوچکی خارج می گردد. 

زاویه ی پاشش نازل سیال

زاویه ی پاشش نازل سیال از 30 تا 90 درجه در نظر گرفته می شود. این محدوده در اکثر اندازه های نازل می تواند نیازهای طیف وسیعی از الگوهای هوای مشعل و محفظه های احتراق را برآورده سازد. به طور کلی، ترجیح بر این است که زاویه ی پاشش با الگوی هوای مشعل مطابقت داشته باشد. 

به همین دلیل است که محفظه های احتراق مربعی یا دایره ای باید از نازل هایی با زاویه ی پاشش 70 تا 90 درجه استفاده کنند. زاویه ی پاشش برای محفظه های باریک و بلند معمولاً 30 تا 60 درجه در نظر گرفته می شود. 

الگوی پاشش نازل

---

همانطور که قبلاً هم گفته شد، الگوی پاشش از جمله مواردی است که باید در طراحی نازل بدان توجه شود. تفاوت بسیار زیادی بین الگوی پاشش مخروطی توخالی و مخروطی توپر وجود دارد. الگوی پاشش نازل ها به طور بسیار دقیقی در آزمایشگاه ها تعیین می شوند. 

الگوی هوای مشعل

---

الگوی هوای مشعل نیز بسیار شبیه به الگوی پاشش نازل است. به همین دلیل، الگوی هوای مشعل نیز به دو گروه توپر و توخالی تقسیم بندی می شود. همانطور که مشخص است، برای الگوی هوای توخالی به نازل های مخروطی توخالی و برای الگوی هوای توپر به نازل های مخروطی توپر نیاز است. بیشترین راندمان برای مشعلی با الگوی هوای توپر با نازل مخروطی توپر است اما شعله ی آن احتمالاً بلندتر خواهد بود. 

انواع نازل های سیال

به طور کلی، نازل سیال را می توان به سه دسته تقسیم کرد:

نازل مخروطی توخالی (نوع A):

نازل های مخروطی توخالی را می توان در مشعل هایی با الگوی هوای توخالی استفاده کرد. استفاده از این نوع نازل ها بیشتر در مشعل های کوچک تر متداول است. نازل های مخروطی توخالی معمولاً دارای زاویه و الگوی پاشش ثابت تری هستند. این یک مزیت بسیار مهم برای نازل هایی محسوب می شود که سوخت با ویسکوزیته ی بالا منجر به کاهش زاویه ی پاشش و افزایش اندازه ی قطرات می گردد. 

نازل مخروطی توپر (نوع B):

الگوی پاشش در نازل سیال مخروطی توپر به صورت کامل و یکنواخت انجام می شود. این الگوی پاشش در نرخ جریان های بالاتر، توخالی تر می شود. از این نوع نازل ها بیشتر در مشعل های بزرگ تر استفاده می شود چراکه اشتعال ملایم تری را تضمین می کنند. از این نوه نازل ها همچنین زمانی می توان استفاده کرد که الگوی هوای مشعل در مرکز سنگین می باشد.

نازل مخروطی نوع W:

نازل های نوع W، نازل هایی هستند که در حد میان نازل های مخروطی توپر و مخروطی توخالی قرار می گیرند. از این نوع نازل ها معمولاً می توان به جای نازل های مخروطی توخالی و نازل های مخروطی توپر بین 0.4 تا 8.00 GPH استفاده کرد (بدون توجه به الگوی هوای مشعل). لازم به ذکر است که نرخ جریان پایین تر، توخالی تر است و نرخ جریان بالاتر، توپرتر در نظر گرفته می شود. 

انتخاب صحیح نازل سیال

انتخاب نازل مناسب از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این کار نیاز به تجربهی میدانی بسیار زیادی دارد. کسی که فاقد چنین تجریباتی است، باید نازل سیال را بر اساس آزمون و خطا انتخاب کند و قبل از استفاده، از کارایی آن اطمینان حاصل نماید. در انتخاب یک نازل خوب باید به مواردی از قبیل زاویه ی پاشش، نرخ جریان و الگوی پاشش توجه شود. 

نمونه هایی از انتخاب درست نازل

توصیه های زیر بر اساس سال ها تجربیات میدانی و ارزیابی های آزمایشگاهی هستند. اما مانند اکثر توصیه ها، مشروط به شرایط و موقعیت های خاصی می باشند. 

مشعل هایی با الگوی هوای توخالی:

در الگوی هوای توخالی، سرعت هوا در مرکز الگو قابل اندازه گیری نمی باشد. چنین الگوی هوایی به زاویه ی پاشش 70 تا 80 درجه ی یک نازل مخروطی توخالی نیاز دارد. نازل مخروطی توپر یا نازلی با زاویه ی باریک تر موجب به وجود آمدن دود در مرکز شعله خواهد شد. 

مشعل هایی با الگوی هوای توپر:

الگوی هوای مشعل توپر، شکل متوسطی از پاشش هوای توپر را ایجاد می کند. مشعل در تست های واقعی، قرائت کربن دی اکسید کمی بهتری را با نازل مخروطی توپر نشان می دهد. این موضوع به خصوص در مشعل هایی با سرعت هوای بیشتر در مرکز الگو مشهودتر است. 

مشعل هایی با نرخ جریان تا GPH 2:

نازل های مخروطی توخالی را می توان تقریباً برای موارد مختلف بکار برد، حتی در مشعل هایی با بیشترین سرعت هوا در مرکز الگو. به طور کلی، مشعل های معمولی می توانند از نازل های مخروطی توخالی استفاده کنند. در مواردی که به سوخت بیشتر در نزدیکی مرکز نیاز است، انتخاب نازلی با زاویه ی پاشش باریک تر توصیه می شود. 

نازل های مخروطی توخالی در مشعل های کوچک تر، عملیات بی سر و صداتری را تضمین می کنند. به همین دلیل است که در اکثر موارد از این نوع نازل ها استفاده می شود. نازل های نوع W را نیز می‌توان به طور موفقیت آمیزی به جای نازل های نوع A و نوع B استفاده کرد. 

مشعل هایی با نرخ جریان بین 2 تا 3 GPH:

نازل های توخالی و توپر بسته به الگوی هوای مشعل قابل انتخاب می باشند. این محدوده ظاهراً بحرانی نیست؛ در نتیجه، به نظر نمی رسد که مشکلاتی در نرخ جریان کمی بالاتر یا پایین تر به وجود آید. 

مشعل هایی با نرخ جریان بالای 3 GPH:

برای این نوع مشعل ها توصیه می شود که با نازل های مخروطی توپر آغاز کنید زیرا اشتعال ملایم تری را در اکثر مشعل ها در این نرخ جریان های بالا تضمین می کند.